Καθώς ξεφύλλιζα διάφορα blogs νωρίς το βράδυ, έπεσα πάνω σε μια ανάρτηση η οποία έλεγε λιτά Donnie Darko 2. Είναι η συνέχεια αυτής της περιεργα γοητευτικής ταινίας, η ωδή στην κατάθλιψη, με το εξαίρετο soundtrack την μόνιμα σκοτεινή ατμόσφαιρα και καταθλιπτική έκφραση του πρωταγωνιστή που δεν σου άφηνε περιθώρια παρά να ταυτιστείς με αυτόν και να περιμένεις καρτερικά να εξαφανιστείς και εσύ απο τον χωροχρόνο, να μεταφερθείς με μια σκουληκότρυπα, κάπου μακρυά απο όσα γνωρίζουμε για την ζωή, ακούγοντας πάντα "the killing moon will come to soon..". Mad world ο κόσμος του Donnie Darko όχι όσο ο δικός μας όμως...
Το Donnie Darko ξέφευγε απο τα όρια μιας εμπορικής ταινίας, έμπαινε δειλά στο twilight zone εκείνου που αποκαλούμε τέχνη.Με την πρώτη ανάγνωση της είδησης ενθουσιάστηκα, έπειτα όμως ένα κύμα φόβου για το αποτέλεσμα με κατέκλυσε. Όπως όταν κάποιο αγαπημένο σου συγκρότημα βγάζει ένα νέο δίσκο τρέμεις την ιδέα ότι θα σε απογοητεύσει, όπως τα αγαπημένα σου άτομα με μια νέα τους κίνηση δεν θέλεις και αυτά να σε απογοητεύσουν.
Στην θέαση και μόνο του trailer του Donnie Darko 2 δεν θα μπορούσα με τίποτα να το εντάσσω στην κατηγορία της τέχνης. Εφε τραβηγμένα να εντυπωσιάσουν, πλοκή με ψήγματα αλλοπρόσαλλων συμβάντων μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν εντυπωσιασμό και όχι την κορύφωση της επιβλητικής ατμόσφαιρας της πρώτης ταινίας.
Μια ταινία για να χαρακτηριστεί ότι έχει μια σκοτεινή ατμόσφαιρα δεν χρειάζεται μονάχα να γυρίσεις το μεγαλύτερο ποσοστό των σκηνών στο σκοτάδι, χρειάζεται πολυ περισσότερα πράγματα απο αυτό. Ο σκηνοθέτης πρέπει να ζεί στο σκοτάδι, να τρέφεται απο αυτό, εκεί στο σκότος το βλέμμα του να γυαλίζει όπως ενος ψυχοπαθούς και να μεταδίδει αυτό στους ηθοποιούς και τους υπεύθυνους για την φωτογραφία των σκηνικων των κουστουμιών κτλ. Δυστυχώς όλα αυτά δεν φαίνεται να τα έχει η ταινία όπου αναφέρομαι. Τα συμπεράσματα μου βασικά προήλθαν απο την θέαση μόνο και μόνο του trailer, μπορεί και να απατώμαι οικτρά, αν και δεν νομίζω, δυστυχώς...Πάντως έχει την φάση του να κρίνεις μια ταινία απο το trailer μονάχα! Ύψιστος στην τέχνη αυτή ο αγαπημένος Ουμπέρτο Έκο με την κριτική σε υποθετικά βιβλία!
IMDB
comingsoon.net
και για να μην ξεχνάμε τα καλά...
Το Donnie Darko ξέφευγε απο τα όρια μιας εμπορικής ταινίας, έμπαινε δειλά στο twilight zone εκείνου που αποκαλούμε τέχνη.Με την πρώτη ανάγνωση της είδησης ενθουσιάστηκα, έπειτα όμως ένα κύμα φόβου για το αποτέλεσμα με κατέκλυσε. Όπως όταν κάποιο αγαπημένο σου συγκρότημα βγάζει ένα νέο δίσκο τρέμεις την ιδέα ότι θα σε απογοητεύσει, όπως τα αγαπημένα σου άτομα με μια νέα τους κίνηση δεν θέλεις και αυτά να σε απογοητεύσουν.
Στην θέαση και μόνο του trailer του Donnie Darko 2 δεν θα μπορούσα με τίποτα να το εντάσσω στην κατηγορία της τέχνης. Εφε τραβηγμένα να εντυπωσιάσουν, πλοκή με ψήγματα αλλοπρόσαλλων συμβάντων μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν εντυπωσιασμό και όχι την κορύφωση της επιβλητικής ατμόσφαιρας της πρώτης ταινίας.
Μια ταινία για να χαρακτηριστεί ότι έχει μια σκοτεινή ατμόσφαιρα δεν χρειάζεται μονάχα να γυρίσεις το μεγαλύτερο ποσοστό των σκηνών στο σκοτάδι, χρειάζεται πολυ περισσότερα πράγματα απο αυτό. Ο σκηνοθέτης πρέπει να ζεί στο σκοτάδι, να τρέφεται απο αυτό, εκεί στο σκότος το βλέμμα του να γυαλίζει όπως ενος ψυχοπαθούς και να μεταδίδει αυτό στους ηθοποιούς και τους υπεύθυνους για την φωτογραφία των σκηνικων των κουστουμιών κτλ. Δυστυχώς όλα αυτά δεν φαίνεται να τα έχει η ταινία όπου αναφέρομαι. Τα συμπεράσματα μου βασικά προήλθαν απο την θέαση μόνο και μόνο του trailer, μπορεί και να απατώμαι οικτρά, αν και δεν νομίζω, δυστυχώς...Πάντως έχει την φάση του να κρίνεις μια ταινία απο το trailer μονάχα! Ύψιστος στην τέχνη αυτή ο αγαπημένος Ουμπέρτο Έκο με την κριτική σε υποθετικά βιβλία!
IMDB
comingsoon.net
και για να μην ξεχνάμε τα καλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου